موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني

مشخصات سند
نظرات

نويسنده مرکز مطالعات بهبود بهره وری
ويرايشگر
ناشر موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني
كد AN-94-XXX-023
زمان انتشار اسفند 1393
شماره ثبت 3560 1393/12/13

برای دریافت فایل ثبت نام کرده و یا وارد شوید

نتایج حاصل از اندازه‏‌گیری و تحلیل شاخص‏‌های بهره‌وری در سطح استان قم نشان می‏دهد، براساس شاخص بهره‏‌وری نیروی کار، میزان بهره‌‏وری نیروی کار در استان قم از میزان بهره‌‏وری نیروی کار کل کشور بالاتر است. ضمن اینکه بالاترین میزان بهره‌‏وری نیروی کار در استان قم به صنوف تولیدی بخش صنعت تعلق داشته و کمترین میزان بهره‏‌وری نیروی کار به بخش خشکشویی و آرایشگری تعلق دارد. در خصوص بهره‏‌وری سرمایه نیز مشاهده می‏‌شود که میزان بهره‌‏وری سرمایه در استان قم از میزان بهره‌‏وری سرمایه کل کشور بالاتر است. ضمن این که، بالاترین میزان بهره‏‌وری سرمایه در استان قم به صنوف تولیدی بخش صنعت تعلق داشته و کمترین میزان بهره‏‌وری سرمایه به بخش خشکشویی و آرایشگری تعلق دارد. در خصوص بهره‏‌وری مصارف واسطه، میزان بهره‌‏وری مصارف واسطه در استان قم از میزان بهره‌‏وری مصارف واسطه کل کشور پایین‏‌تر است. ضمن اینکه، بالاترین میزان بهره‌‏وری مصارف واسطه در استان قم به بخش بازرگانی تعلق داشته و کمترین میزان بهره‏‌وری مصارف واسطه به صنوف تولیدی بخش صنعت و صنوف رستوران و هتلداری تعلق دارد. این یافته، لزوم توجه به تجربیات استان‏‌های دارای بهره‌‏وری بالاتر از میانگین ملی را برای مقامات استان گوشزد می‏کند. در خصوص بهره‌‏وری انرژی نیز وضعیت مشابه برقرار بوده به‌‏طوری که میزان بهره‏‌وری انرژی در استان قم از میزان بهره‏‌وری انرژی کل کشور پایین‏تر است. ضمن اینکه، بالاترین میزان بهره‏‌وری انرژی در استان قم به صنوف تولیدی بخش صنعت تعلق داشته و کمترین میزان بهره‏‌وری انرژی به بخش رستوران و هتلداری تعلق دارد. این یافته، لزوم توجه به تجربیات استان‏‌های دارای بهره‌‏وری بالاتر از میانگین ملی را برای مقامات استان گوشزد می‏‌کند. از سوی دیگر، نتایج نشان می‌‏دهد که در خصوص بهره‏‌وری سایر مصارف واسطه نیز وضعیت مشابه بهره‏‌وری مصارف انرژی است، به‏‌طوری که میزان بهره‏‌وری سایر مصارف واسطه در استان قم از میزان بهره‏‌وری سایر مصارف واسطه کل کشور پایین‏‌تر است. ضمن اینکه بالاترین میزان بهره‏‌وری سایر مصارف واسطه در استان قم به بخش بازرگانی تعلق داشته و کمترین میزان بهره‏‌وری سایر مصارف واسطه به صنوف تولیدی بخش صنعت و صنوف رستوران و هتلداری تعلق دارد. در خصوص بهره‏‌وری کل عوامل تولید نیز بررسی‏‌ها نشان می‏‌دهد که بهره‏‌وری کل عوامل استان قم تقریبا در سطح میانگین ملی می‏باشد. این یافته لزوم توجه به تجربیات استان‏‌های دارای بهره‏‌وری بالاتر از میانگین ملی را برای مقامات استان گوشزد می‏‌کند. یکی از یافته‌های مهم تحقیق حاضر آن است که مدیران واحدهای صنفی و بازرگانی استان قم در مقایسه بامیانگین ملی، آشنایی کمتری با مهارت‌های تخصصی دارند. فقدان آموزش‌های مهارتی ویژه کارکنان نیز مشکل دیگر است. عدم توسعه استفاده از تجارت الکترونیکی، مشکل دیگر واحدهای صنفی و بازرگانی استان است. با تدوین و اجرای برنامه‌های بهبود بهره‌وری، می‌توان با رفع مشکلات مذکور، زمینه‌های ارتقای بهره‌وری را در استان قم فراهم نمود.