موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني

مشخصات سند
نظرات

مدير مسئول (ناظر) میرعبداله حسینی
ويرايشگر
ناشر
كد AN-01-XXX-012
زمان انتشار خرداد 1400
شماره ثبت 4436

شاخص جدید رقابت‌پذیری جهانی

انقلاب صنعتی چهارم

نهادها

زیرساختها

‌ ثبات اقتصادکلان

‌ کارآمدی بازارها (کالا

‌پویایی محیط کسب‌وکار

برای دریافت فایل ثبت نام کرده و یا وارد شوید

موقعی رقابت‌پذیری اقتصادی مناسب (مطلوب) تحقق می‌یابد که نهادهای کارآمد، زیرساختهای گسترده‌و مناسب،‌ ثبات محیط اقتصادکلان،‌ بهداشت‌و آموزش با کیفیت، مهارت‌ها و دانش تخصصی بالا و با کیفیت، کارآمدی بازار کالا، کارایی‌و انعطاف‌پذیری بازار کار، بازار مالی توسعه‌یافته، سطح بالای آمادگی جذب فن‌آوری، بزرگی اندازه بازارها و تخصصی‌شدن تجارت، ‌کسب‌وکارهای پیچیده‌و توسعه‌یافته‌و نهایتا خلاقیت‌و نوآفرینی در جامعه نهادینه و درون‌زا شده باشد. در این چارچوب، این مطالعه ‌با هدف تبیین رقابت‌پذیری‌‌ اقتصادی مناسب‌و راهکارهای بهبود آن در اقتصادایران در مقاطع 2010 و 2020 مورد مطالعه و تدوین یافته است. این مطالعه در 5 قسمت شامل مقدمه، چارچوب‌و مبانی نظری موضوع از ابعادو زوایای مختلف، روش پژوهش، تحلیل وضع موجود رقابت‌پذیری جهانی ایران‌و مولفه‌های 12 گانه‌و تصویر وضع مطلوب، جمع‌بندی با تاکید بر راه‌های بهبود مولفه‌های 12 گانه و متغیرهای و سیاستهای مناسب بر آن در ایران است. نتایج پژوهش گویای آن است که: (1) شاخص رقابت‌پذیری جهانی اقتصاد ایران با رتبه 69 (2010)، 89 (2018) و 99 (2019) در رقابت‌پذیری جهانی، با 20 و 30 پله سقوط نسبت به ابتدای دهه، رقابت پذیری جهانی ایران در دهه 2010 به شدت روبه تنزل‌گذاشته و همچنان در مرحله گذار از مرحله مبتنی بر عوامل تولید به مرحله بهبود کارایی قرار دارد. (2) وضعیت ایران در 12 مولفه رقابت‌پذیری بنحوی است که ایران در سال 2018 در 5 مولفه از 12 مولفه شامل کارایی بازار کار، بازار کالا، پویایی کسب‌و کار، نهادهاو ثبات محیط اقتصادکلان ضعیف‌ترین وضعیت، و تنها در مولفه اندازه بازار وضعیت مناسبی را احراز کرده است. بنابراین 5 مولفه پیش‌گفته وضعیت رقابت‌پذیری ایران در جهان را بشدت کاهش داده است. از مقایسه 12 مولفه رقابت‌پذیری 2018 و 2019 با سال 2010 مولفه‌های با نقاط قوت روبه تحلیل رفته است‌و بیم آن می‌رود که چشم‌انداز آتی تنها مولفه نقطه قوت - اندازه بازار ایران- با تشدید تحریم‌ها روبه وخامت گذارد. (3) از کل متغیرهای تبیین‌کننده 12 مولفه رقابت‌پذیری ایران، 54 متغیر؛ 52 درصد از 104 متغیر مورد نظر در سال 2019، رتبه ایران 99و بالاتر بوده است. در این بین، وضعیت 20 متغیر با رتبه بالاتر از 120 به‌مراتب ضعیف‌تر ارزیابی می‌شود که بی‌شک در کاهش رقابت‌پذیری جهانی اقتصادایران تاثیرگذار بوده است و بنابراین به منظور بهبودو ارتقای رقابت‌پذیری اقتصادایران، در مورد تمام متغیرها از جمله 54 متغیر و بالاخص با اولویت 20 متغیر نقطه ضعف، بایستی اصلاحات‌و اقدامات مناسب‌تری انجام پذیرد.