- نويسنده مجيد جليلي
- نويسنده زورار پرمه
- ويرايشگر
- ناشر
موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني
- كد
AN-04-XXX-006
- زمان انتشار
مرداد 1404
- شماره ثبت
5282
هندوستان طی دو دهه گذشته، اقدامات متعددی در جهت توسعه صنعت خودرو انجام داده، به گونه‌ای که سهم صنعت خودرو از تولید ناخالص داخلی این کشور از 2.8% در سال 1992 به رقم حدود 7 درصد در سال 2023 رسیده و توانسته نزدیک به 19 میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم برای این کشور ایجاد کند. پیش بینی می‌شود ارزش این صنعت در سال 2026 به رقم 300 میلیارددلار افزایش یابد. روند توسعه صنعت خودروی هند را می‌توان مرهون دو عامل سیاست‌گذاری اصولی و هدفمند در جهت تسهیل محیط کسب و کار این صنعت و همچنین توانایی و جذابیت بالای این صنعت در جذب سرمایه و فناوری خارجی دانست. هندوستان طی برنامه‌های متنوعی نظیر NEMMP (توسعه خودروهای الکتریکی و هیبریدی)، NATRIP (توسعه مراکز تحقیق و توسعه و تست)، PLI (جذب سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت خودرو)، FAME (توسعه صنعت خودروهای الکتریکی و زیرساخت‌های شارژ)، Clean Tech (توسعه فناوری‌های پاک در صنعت خودرو)، BWMR (بازیافت باتری) و EMP (ارتقای حمل‌ونقل الکتریکی) مسیر توسعه صنعت خودرو را هموار نموده، اما بدون شک مهمترین برنامه سیاستی دولت هند، برنامه ماموریت صنعت اتومبیل (AMP 2026-2016) است که در حوزه‌های متنوعی از صنعت خودرو نظیر آلایندگی و سوخت، ارزیابی و اعتباردهی، اسقاط و بازیافت، سیاست تجاری، حمایت‌های مالی و مالیاتی، نیروی انسانی و زیرساخت‌ها و غیره برنامه‌های عملیاتی مشخص تدوین کرده است. این سند دورنمایی روشن از اقدامات و سیاست‌های دولت تا سال 2026 را مشخص نموده تا این کشور به عنوان مرکز جهانی تولید خودرو مورد توجه قرار گیرد. مهمترین حوزه‌ها و اقدامات توصیه شده در سند AMP را می توان به شرح زیر مورد بررسی قرار داد.
1- حوزه آلایندگی و محیط زیست:
تعریف استاندارد آلایندگی داخلی BSES برای تولیدات داخلی که البته الزام به استفاده از آن در مناطق مختلف هند متفاوت است.
تعریف استاندارد کیفیت سوخت که متضمن کیفیت سوخت‌های مصرفی است. این استاندارد برخلاف استاندارد آلایندگی BSES در سرتاسر هند لازم‌الاجرا است.
تعریف سند FAME برای توسعه خودروهای برقی با محوریت توسعه فناوری، تحریک تقاضا و ایجاد زیرساخت‌های شارژ.
2- حوزه مقررات‌زایی ایمنی:
تاکید بر یک نقشه راه مدون مطابق با استانداردهای بین‌المللی (نظیر WP.29) برای توسعه استانداردهای ایمنی خودروها
ایجاد سازوکارهایی (نظیر تدوین استاندارد، تعریف فرآیندهای تست، لیبلینگ و شاخص‌هایی برای تضمین انطباق قطعات و سامانه‌ها) برای جلوگیری از ورود و تولید قطعات تقلبی و فاقد کیفیت
3- بهبود استاندارد و کیفیت جاده‌ها:
تصویب لایحه ایمنی و حمل و نقل جاده‌ای (RTSB) با هدف تسهیل پیاده سازی قوانین و افزایش سطح بازدارندگی تخطی از قوانین و استانداردهای مربوطه
4- حوزه ارزیابی و اعتباردهی:
تعریف بازه‌های زمانی مشخص و آزمون‌های تست و ارزیابی خودروها در جهت اطمینان از کیفیت و شایستگی آنها برای ادامه فعالیت.
5- حوزه اسقاط:
تهیه استانداردهای لازم برای از رده خارج کردن انواع مختلف خودروها در هماهنگی با سازوکار I&C
تعریف مواردی انگیزشی لازم در جهت ترغیب بازیافت خودروهای فرسوده از جمله ابزارهای مالی نظیر تاییدیه‌های قابل فروش .
وضع محدودیت تملک خودروی دیگر و معامله خودروی از رده خارج برای دارندگان خودروهای فرسوده
6- حوزه سیاست تجاری:
تاکید بر بکارگیری عقلانیت در تعیین حقوق گمرکی در کلیه زنجیره ارزش از مواد اولیه، کالاهای واسطه‌ای، قطعات، سامانه‌ها و غیره
ارائه مشوق برای توسعه ظرفیت تولید داخلی در مقیاس بالا برای کالاهای وارداتی نظیر پلاستیک‌های پیشرفته ، سیستم‌ها و سامانه‌های الکتریکی، قالب و غیره.
اجازه واردات خودروی دست دوم و CBU به منظور ایجاد انگیزه و رقابت برای خودروسازان داخلی.
تهیه موافقتنامه‌های تجارت آزاد (FTA ) و منطقه ای (RTA ).
7- حوزه های مالی و مالیاتی:
اصلاح نظام مالیاتی GST (مالیات بر مصرف خدمات و کالا) با هدف افزایش سرعت رشد صنعت
تعریف سطح مالیات پایین تر برای خودروهای دارای بازار انبوه شامل خودروهای مسافری (نوع کوچک، موتورسیکت و اسکوتر)، خودروهای تجاری (سه چرخ، کامیون و اتوبوس) و تراکتور.
تعریف تسهیلات تحقیق و پژوهش (چه تحقیق و پژوهش داخلی و چه برون‌سپاری شده با دانشگاه‌ها، لابراتورها و مراکز پژوهشی).
اختصاص بودجه کسب فناوری به منظور توانمندسازی صنایع خودروسازی برای در اختیار گرفتن فناوری‌های مرزی نظیر سبک سازی، موتور، سیستم انتقال قدرت و سیستم‌های برقی از طریق انتقال فناوری، JV و غیره
8- حوزه مهارت نیروی کار:
تشکیل شورای توسعه مهارت نیروی کار صنعت خودرو (SSC) به عنوان پیشران پیاده‌سازی برنامه‌های توسعه مهارت نیروی کار. این شورا یک شورای مستقل در جهت آموزش، آزمون و اعطای گواهی‌نامه‌های مهارت در کلیه حلقه‌های زنجیره ارزش صنعت خودرو است و اختیارات واگذار شده به این شورا سبب می‌شود که برنامه‌ریزی بلندمدت در جهت آموزش نیروی کار تسهیل گردد.
9- حوزه زیرساخت ها:
توسعه زیرساخت های صادرات خودرو از قبیل اسکله، فضای پارک در بنادر موندرا ، چنای ، JNPT و بمبئی.
توسعه بکارگیری واگن‌های ویژه حمل خودرو از نوع BCACBM
ایجاد تسهیلات شارژ خورو در سطح شهرها و روستاها و همچنین جاده‌ها
توسعه زیرساخت‌های دیجیتال (VAHAN, Accident data, ICES)
زیرساخت‌های اجتماعی لازم متناسب با توسعه خودروهای خودران و متصل
10- جذب سرمایه خارجی:
کاهش مالیات بر ارزش افزوده برای خودروسازان این کشور که موجب افزایش 1.8 میلیارد دلاری سرمایه‌گذاری توسط شرکت‌های فولکس واگن، بجاج، ماهیندرا و ماهیندرا و تاتاموتورز شده است.
یکی دیگر از محورهای مداخله دولت هند در صنعت خودرو، تشویق سرمایه‌گذاری خارجی در این کشور بوده است. مهمترین اقدامات سیاستی هند به منظور تشویق سرمایه‌گذاری خارجی را می‌توان به شرح موارد ذیل بر شمرد:
o اجازه سرمایه گذاری خارجی (FDI) با سهم 100 درصد
o کاهش مالیات بر درآمد صنایع خودروسازی به شرح ذیل:
مالیات خودروهای کوچک، موتورسیکلت، اسکوتر و خودروهای تجاری (کاهش از 12 درصد به 8 درصد)
مالیات خودروهای ورزشی (کاهش از 30 درصد به 24 درصد)
مالیات خودروهای متوسط (کلاس C) (کاهش از 24 درصد به 20 درصد)
مالیات خودروهای بزرگ (کلاس D) (کاهش از 27 درصد به 24 درصد)
11- تحریک تقاضای داخلی:
در بودجه سال 2016 این کشور، 127 میلیارد روپیه برای توسعه استفاده و کاربرد تراکتور در بخش کشاورزی این کشور اعتبار در نظر گرفته شد، از این رو خریدهای دولتی در حمایت از صنایع خودروسازی هند جایگاه ویژه‌ای دارد.
12- تحقیق و توسعه:
دولت هند تحت برنامه NATRIP دو تشکل SIAM و ACMA را مسئول فعالیت‌های توسعه‌ای و پژوهشی در صنعت اتومبیل این کشور نموده است.