موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني

مشخصات سند
نظرات

نويسنده محمدرضا عابدین مقانکی
نويسنده میرعبداله حسینی
نام نشريه فصلنامه علمی پژوهش‌های اقتصاد صنعتی
كد نشريه NA-01-XXX-003
زمان انتشار مهر 1401
شماره نشريه سال پنجم. شماره هجدهم. زمستان 1400
صاحب امتياز
زبان فارسي

برای دریافت فایل ثبت نام کرده و یا وارد شوید

هند، در ابعاد اقتصادی، سرمایه‌گذاری‌و تجاری جایگاه پویاو روبه رشدی در اقتصاد بین المل داردو با شکلگیری موافقتنامه تجارت و همکاری بویژه موافقتنامه تجارت ترجیحی بین ایران و هند، منافع قابل توجه غیراقتصادی، اقتصادی‌و تجاری می‌تواند به همراه آورد. مطالعه‌ حاضر در راستای ارایه پاسخ به این پرسش‌ها است که تجارت دوجانبه ایران و هند چه وضعیتی دارد و در یک دهه گذشته، آیا تغییر و تحولات تجاری دوجانبه ناشی از اثر انحراف‌‌و یا ‌ایجاد تجارت بوده است؟ هدف اصلی مقاله، ارزیابی توسعه تجارت دوجانبه ایران و هند است. برای این منظور، معیارهایی از قبیل «برآورد ظرفیت تجاری»و «محاسبه ایجاد و انحراف تجارت» برای توسعه تجارت دوجانبه طی دوره 2020-2010 مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. مطابق محاسبات، ظرفیت صادرات ایران به هند معادل 21 میلیارد دلار است که با توجه به میزان صادرات فعلی، حدود 88.6 درصد از این پتانسیل محقق نشده است. همچنین 90 درصد از این کالاها واسطه‌ای و حدود 10 درصد مصرفی است که به‌ترتیب از متوسط تعرفه 9.5 درصد و 28.6 درصد برخوردارند؛ به نظر می‌رسد کاهش تعرفه‌های هند در چارچوب موافقت‌نامه تجارت ترجحی می‌تواند زمینه افزایش صادرات ایران به هند را فراهم سازد . همچنین، نتایج مطالعه نشان می‌دهد، طی دوره، افزایش سهم تجارت دوجانبه ایران و هند همسو با توسعه تجارت ایران نبوده است‌و توسعه و تعمیق تجارت دوجانبه به توسعه تجارت ایران منجر نشده است. تحلیل نتایج حاکی است که عدم توسعه تجارت دوجانبه ناشی از ساختار تجاری ایران است‌و هم‌اکنون امکان توسعه تجارت دوجانبه بین ایران و هند ضعیف به نظر می‌رسد. البته با ارتقای ساختار اقتصادی-تجاری ایران، امکان بهره گیری از منافع تجارت دوجانبه و همگرایی اقتصادی-تجاری فراهم می‌شود.