Trade & Industry Doc
  • صفحه نخست
    • @Html.UsersFriendlyName
    • مدیریت
    • كارتابل من
    • ارسال سند

  • ورود به سامانه
  • ثبت نام
  • مقاله نشريه /
  • ارزیابی توسعه همکاری و تجارت ایران با کشورهای عضو گروه هشت
  • مشخصات سند
  • نظرات
    • نويسنده میرعبداله حسینی
    • نويسنده فايزه مرادي حقيقي
    • نويسنده میترا رحمانی
    • نام نشريه نشریع علمی پژوهشی مطالعات کشورها
    • كد نشريه NA-03-XXX-011
    • زمان انتشار تير 1403
    • شماره نشريه دوره 2، شماره 3، 1403
    • صاحب امتياز
    • زبان
    • امکان توسعه
    • زمینه‌های همکاری و تجارت
    • صنایع کارخانه‌ای
    • همگونی ‌اقتصادی
    • شدت‌‌تجارت
    • D8
    • ایران
    برای دریافت فایل ثبت نام کرده و یا وارد شوید

    همگرایی و همکاری کشورهای مسلمان در حال توسعه (D8) در ابعاد اقتصادی، سرمایه‌گذاری ‌و تجارت، منافع اقتصادی، تجاری و غیراقتصادی متقابلی را برای اعضا از جمله ایران می‌تواند به ارمغان آورد. مطالعه‌ حاضر در پی آن است تا با استفاده از چارچوب تئوریک «منطقه‌گرایی» و همگرایی‌ها ذیل اتحادهای منطقه‌ای در پاسخ به این پرسش‌ها که عملکرد گذشته و دورنمای تجارت درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای گروه هشت چگونه بوده و وضعیت ایران در بین اعضا چگونه است؟ و طی ربع قرن شکلگیری، تجارت اعضای گروه در چارچوب ادبیات همگرایی ناشی از ایجاد تجارت است یا انحراف تجارت؟ به ارزیابی توسعه همکاری و تجارت گروه هشت و به ویژه ایران بپردازد. در بعد روشی نیز از معیارهای «همگنی شاخص‌های اقتصادی»، «درجه همگرایی تجارت»و ماتریس 22 صنعت- 8 کشور گروه برای شناسایی اولویت توسعه همکاری و تجارت ایران با کشورهای عضو گروه 8 و ارزیابی زمینه‌های توسعه همکاری و تجارت استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان می‌دهد طی دوره، شکاف ‌و دامنه پراکنش درآمد سرانه برای برخی کشورهای فقیرتر عضو، همگرا‌تر شده است‌‌‌و همگنی شاخص‌های توسعه برای اعضای فقیر در بلندمدت رخ داده است. همچنین، نتایج مطالعه نشان می‌دهد که طی دوره، افزایش سهم تجارت درون‌منطقه‌ای سازمان و ایران همسو با توسعه تجارت ایران نبوده است‌‌و توسعه و تعمیق تجارت درون‌منطقه‌ای نه‌تنها به توسعه تجارت ایران منجر نشده، بلکه به انحراف تجارت نیز انجامیده است. تحلیل نتایج حاکی است که عدم توسعه تجارت ‌منطقه‌ای ناشی از توسعه‌نیافتگی‌و ساختار تجاری ضعیف ایران است‌‌و هم‌اکنون امکان توسعه تجارت درون‌منطقه‌ای‌‌و همگرایی ایران با سازمان ضعیف است. البته با توسعه‌ ساختار اقتصادی‌ و ارتقای مزیت‌های نسبی به رقابتی، امکان بهره‌گیری از منافع ‌همگرایی‌فراهم می‌شود. نهایتا از مطالعه 22 صنعت‌و 8 کشور عضو گروه (ماتریس 22 صنعت- 8 کشور)، ترکیه‌و اندونزی در 15 صنعت غذا، چوب، کاغذ، چاپ و نشر، شیمیایی، لاستیک و پلاستیک، کانی غیرفلزی، فلزی فابریکی، اپتیک‌و الکترونیک، وسایل الکتریکی، ماشین‌آلات‌و تجهیزات، وسایل نقلیه موتوری، سایروسایل حل‌‌و نقل، مبلمان‌و سایرصنایع از جنبه ظرفیت‌ها، تنوع و گستره تولیدات صنعتی زمینه‌های توسعه همکاری‌و تجارت با ایران وجود دارد.

    برای ثبت نظرات ثبت نام کرده و یا وارد شوید

کلیه حقوق اين سامانه متعلق به موسسه مطالعات و پژوهش‌هاي بازرگاني است‌.