موسسه مطالعات و پژوهشهاي بازرگاني

در این مطالعه، این مساله مورد ارزیابی قرار گرفته که اگر ایران و کشورهای منتخب منطقه جنوب غربی آسیا (که در یک منطقه جغرافیایی قرار دارند)، بخواهند ترتیبات تجاری تسهیل‌کننده‌ای را در پیش گیرند، این مساله چه تاثیری بر میزان تجارت کلی و متقابل آنها خواهد داشت؟ کشورهای مورد بررسی علاوه بر ایران شامل اردن، بحرین، پاکستان، ترکیه، سوریه، عراق، عربستان سعودی، عمان، قطر، کویت، لبنان و یمن می‌گردد. کالاهای تحت شمول مطالعه اقلام تجاری دوجانبه میان ایران و کشورهای منطقه به‌تفکیک کدهای دورقمی و شش‌رقمی سیستم هماهنگ‌شده (HS) و دورقمی استاندارد صنعتی (ISIC) هستند. مطالعه دوره زمانی 2008-1995 را برای اطلاعات اقتصادی و دوره 2007-2003 را برای اطلاعات تجاری، مدنظر قرار داده است. همچنین روش مورد استفاده، سیستم تعادل جزئی است که تحت‌عنوان مدل اسمارت معروف شده است. نتایج نشانگر آنست‌که اگر تصمیم‌گیران اقتصادی-سیاسی بین‌الملل کشور از فهرست کالاهای معرفی‌شده در پژوهش جهت دریافت و ارایه ترجیحات تجاری کمک گیرند، برقراری چنین موافقتنامه‌ای به‌نفع ایران خواهد بود. یک جنبه منافع مستقیم حاصل از برقراری ترتیبات تجاری است و جنبه دیگر که بیشتر وجهه آموزشی دارد، کسب آمادگی بیشتر توسط متخصصین ایرانی (به‌ویژه در امر مذاکره) در مذاکرات الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت می‌باشد.